Corona ervaringen in verblijf

Getuigenis van een ouder

In tijden van corona mijn meisjes moeten missen viel me heel zwaar.  De huisbezoeken waren weggevallen, dus mijn ” bubbel” viel van de ene op de andere dag uiteen.  Ik hield me vast aan de positieve dingen die wel nog konden: briefwisseling met lieve woordjes, tekeningetjes van de meisjes, mijn wekelijkse skypemomentjes, enz… Maar niets kon het gemis vervangen van mijn meisjes niet bij mij te hebben.

Hoe langer de lockdown duurde hoe zwaarder en emotioneler de kindjes en ik het kregen. Toen kwam het moment waar ik zo naar uit gekeken had dat er terug bezoek mocht doorgaan in De Walhoeve zelf.  Ook al waren er strenge voorwaarden, het weerzien van mijn meisjes maakte dat wel goed.  Dit bezoek was voor mij heel emotioneel.

Sinds eind mei mag mijn huisbezoek terug doorgaan, maar ik blijf met de schrik dat mijn ” bubbel” terug uiteen zal vallen door een besmetting.  Dus heel veel blijven ontsmetten, handen wassen en zoveel mogelijk in je eigen bubbel blijven is de boodschap.

Getuigenis van een begeleider

In het begin was de onzekerheid over hoe lang de corona lockdown ging duren niet gemakkelijk.  We konden de kinderen en jongeren weinig perspectief bieden, we wisten zelf niet hoe het zou evolueren.  We merkten dat de kinderen zich sterk hielden en dat gaf ons energie om ook door te gaan.  Onze werking werd van de ene dag op de andere ondersteboven gehaald.  Uurroosters, procedures en maatregelen wijzigden non-stop.  De flexibiliteit was gelukkig groot binnen het team.

Voor de ‘lockdown’ gebeurde het wel af en toe dat kinderen via videobellen in contact stonden met ouders. Toen de kinderen hun ouders niet meer konden zien raakte het videobellen heel snel ingeburgerd via allerlei verschillende kanalen. Ook het lesgeven gebeurde allemaal virtueel.

Het was een opluchting voor de jongeren toen de bezoeken terug mochten doorgaan op het terrein van De Walhoeve. Na 7 weken enkel virtueel contact snakten onze kinderen en jongeren daar echt naar.

Met de nodige veiligheidsvoorschriften konden de kinderen terug hun ouders of sommige grootouders in levende lijve zien. Toen kwamen de versoepelingen aan een relatief snel tempo en dat bracht weer terug perspectief.  Enkele weken later mochten de eerste bezoeken naar huis in het weekend terug doorgaan voor een deel van onze jongeren.  Het weerzien zorgde voor emotionele momenten.

 Florejan, hoofdbegeleider verblijf